کریم یونس آبادی
✍️ علی رضا قلی(۱۳۲۶-۱۴۰۱) کتاب«جامعه شناسی نخبه کشی» را در سال ۱۳۷۷ روانه بازار کرد که به عنوان یکی از پرفروش ترین کتاب های حوزه مطالعات سیاسی مطرح شد.
نویسنده بدنبال پاسخ این سوال ها نیست که آیا نخبگان توانایی تغییر و اصلاح امور را دارند و یا براساس سنت تاریخی جوامع شرقی آن ها به مسلخ می روند و فراز و فرودشان به مقتضیات سیاسی و اجتماعی باز می گردد؟ بلکه دغدغه این روزهای من و همفکرانم این است که آیا ما گیلانی ها به ویژه اهالی فرهیخته شهرستان های رشت و خمام برای نخبگان مان چه ترازی در نظر گرفته ایم و برای تقویت پتانسیل های آنها در سطوح منطقه ای و ملی چگونه آستین های مان را بالا خواهیم زد؟
بی گمان تغییر حوزه انتخابیه دکتر نوبخت از تهران به رشت و خمام یکی از نقاط عطف تاریخی شهر اولین ها به شمار خواهد رفت و از آنجایی که از دیر باز نخبگان در برابر نخبگان صف آرایی کرده و خواهند کرد حجم سنگین تخریب دکتر نوبخت را می توان در پرفروغ بودن ایشان در سپهر سیاست در عرصه ملی دانست.
نوبخت می توانست نیاید و گوشه عافیت و سلامت را برگزیند اما فرزند گیلان و رشت آمد و آن هم با قدی استوار، لبانی خندان، بیانی افسونگر و تجاربی بیکران؛ خودش هم می دانست این آمدن البته هزینه دارد و او آب در خوابگاه مورچگان ریخته است.
اما به هر تقدیر حالا نوبت من و توی عزیز است؛ ما می توانیم کاری کنیم که نگویند گیلانی ها ، رشتی ها و خمامی ها هم نخبه کش هستند و این شدنی است اگر در انتخابات به فردی در تراز ملی با سابقه چهار دوره حضور در مجلس، سابقه معاون رییس جمهوری، تالیف ده ها جلد کتاب و… رای دهیم.
بر این باوریم که رای من و تو در حافظه تاریخی این مرز و بوم می ماند و نشان می دهد که گیلان و گیلانی نماد خرد و اندیشه برتر در ایران اسلامی است.